Coraz więcej zwolenników sportu decyduje się na uprawianie sportów walki i sztuk walki. Są to dyscypliny, które pozwalają pracować nie tylko nad ciałem, ale i umysłem.
Sporty walki, a sztuki walki to jednak dwie odrębne kategorie. Czym zatem się różnią?
Sporty walki – koncentrują się w głównej mierze na rywalizacji i stosowaniu określonych reguł. O zwycięstwie w pojedynku decydują zdobyte punkty, nokaut lub poddanie się przeciwnika. Sporty walki regulują żelazne zasady ustalone przez organizacje sportowe. Dotyczą one kategorii wagowych, rodzajów ciosów i kopnięć oraz czasu trwania starcia.
Rodzaje sportów walki:
- Kickboxing – polega na połączeniu techniki bokserskiej z kopnięciami. Jest również skutecznym systemem samoobrony. Zawodnicy podczas treningów noszą specjalne ochraniacze na głowę, ręce i nogi, aby uniknąć kontuzji. Ten rodzaj sportu rozwija szacunek do przeciwnika oraz stosowanie zasad fair play.
- Zapasy – siła fizyczna, wytrzymałość, zwinność i umiejętności taktyczne to cechy, które wyróżniają osoby trenujące ten rodzaj sportów walki. O zdobyciu przewagi nad przeciwnikiem decyduje przewrócenie go na plecy lub wytrącenie go poza matę, aby zdobyć jak najwięcej punktów.
- MMA – mieszane sztuki walki to połączenie wielu sztuk walki, dzięki czemu zawodnicy mają możliwość bardziej wszechstronnej walki. Walki MMA toczą się w rundach, a miejscem walki jest oktagon. Zawodników charakteryzuje siła, wytrzymałość oraz olbrzymie umiejętności.
- Boks – polega na walce w ringu, gdzie dwóch zawodników używa wyłącznie pięści. Pojedynek ten odbywa się według ściśle określonych zasad. Walka podzielona jest na rundy (od 3 do 12) w ściśle określonym czasie. Zawodników wyróżnia precyzja, szybkość i siła.
- BJJ (Brazylisjkie jiu-jitsu) – połączenie sportu i sztuki walki, skupiające się na walce w parterze. Uczestnicy w efektywny sposób muszą opanować techniki obalania, dźwigni i duszenia przeciwnika. Wymaga ono siły woli oraz ducha walki.
Sztuki walki – ich głównym celem jest doskonalenie wybranej techniki oraz zdobywanie umiejętności, które w przyszłości mogą mieć przełożenie na sytuacje życiowe. Postawa osoby trenującej sztuki walki powinna koncentrować się na dążeniu do doskonałości, rozwijaniu ducha wojownika oraz wprowadzeniu harmonii pomiędzy ciałem, a umysłem zawodnika. Sztuki walki zazwyczaj związane są z tradycjami kulturowymi, czy też historycznymi.
Rodzaje sztuk walki:
- Judo – wywodzi się z Japonii. Opracowana przez Jigora Kano, skupia się na stosowaniu technik polegających na rzutach, przewrotach, duszeniu, czy też dźwigniach. Ma to na celu uzyskanie przewagi nad przeciwnikiem, bez używaniu zbyt dużej siły fizycznej. Zawodnicy judo noszą specjalny strój – gi, który pomaga w wykonywaniu technik.
- Karate – japońska sztuka walki. Uznawana jest również za formę samoobrony i duchowej praktyki. Treningi mają na celu rozwijanie umiejętności walki i kształtowanie osobowości. Ponadto karate ma również wiele stylów, które różnią się pod względem techniki, czy filozofii.
- Taekwondo – jego pochodzenie wywodzi się z Korei. Uznawane również za formę samoobrony. Dynamiczne kopnięcia, uderzenia rękoma, blokady i techniki parterowe – to one cechują tą sztukę walki. Zawodnicy kładą duży nacisk na wytrzymałość, siłę mięśniową, gibkość i szybkość, ale również na etykę, szacunek i samoograniczanie.
- Capoeira – jej korzenie kulturowe wywodzą się z Brazylii. Jest to połączenie tańca, akrobatyki i muzyki. Wykonywana w tzw. rodzie, czyli kręgu, gdzie prezentowana choreografia wymaga zgrania między uczestnikami. Uznawana jest również za skuteczny system samoobrony.
- Kung-fu – sztuka walki, która największy nacisk kładzie na aspekty duchowe i moralne. Jej korzenie wywodzą się z Chin. Wykorzystuje się w niej różnorodne techniki uderzeń i ruchy akrobatyczne, z zachowaniem sekwencji – dzięki temu walka jest ekspresyjna i widowiskowa.
- Krav maga – jest to system walki (potocznie system obrony) wykorzystujący najlepsze techniki sztuk walki. Pozornie prosta sztuka walki, tak naprawdę wymaga ogromu pracy i perfekcji.
- Muay Thai – wywodzi się z Tajlandii. Polega w głównej mierze na ciosach łokciami i pięściami oraz kolanami. Zawodnicy wyróżniają się wysoką kondycją fizyczną, rozwijając tym samym wytrzymałość, gibkość i szybkość.